*wszedł do swego gabinetu, jeszcze nie przebrany. Zsunął z ramion płaszcz, wzrokiem szukając białego kitla. Niebawem go znalazł. Rozpiął koszulę z żabotem, po czym ją zdjął. Włożył na siebie prostą, białą koszulę. Spodnie zostawił. Narzucił na siebie lekarską szatę, odwiesił zdjęte ubrania do podręcznej szafy i usiadł za biurkiem*

*przejrzał papiery, znajdujące się w zasięgu wzroku. Brakowało mu tych, dotyczących ucznia z wadą wzroku*
Proszę.
*ozwał się melodyjnym, niskim, głębokim głosem, słysząc pukanie. Ze względu na wyostrzoną percepcję nawet to ciche było przezeń wychwycone idealnie. Uniósł wzrok lodowatych oczu na drzwi*

*byli w pewien sposób podobni wyglądem. Blond włosy, oczy o barwie, oscylującej w obrębie błękitu, wampirza krew. Dzieliło ich także wiele różnic. Wycelował weń wzrokiem*
Witaj, Yukiya-kun. Jakimż to powodem przychodzisz do mnie tak późno?
*nie widział jeszcze tego ucznia. Yoshi badany był przez starego pielęgniarza, Kamijo jednak otrzymał wyjaśnienia, dotyczące wyglądu każdego z młodzieńców, by lepiej się rozeznać*
Podejdź, proszę.

Miałem na myśli zwłokę, nie zaś porę dnia. Czekałem na te wyniki, nie odprawiłbym Cię więc teraz. Następnym razem racz uczynić wyjątek dla mnie i pofatygować się dodatkowo wcześniej.
*oczekiwał sumienności w działaniach. Jako lekarz dopinał wszelkie sprawy na ostatni guzik. Irytowało go lekkie podejście do zdrowia. Ujął w dłoń plik kartek, chwilę się im przyglądając. Czuł na sobie ciężar spojrzenia, jednak nijak nie zareagował. Gdy przeczytał wyniki, spojrzał Yoshi'emu w źrenice*
Twój wzrok się pogarsza. Szkoda byłoby tak pięknych oczu.
*rzekł z naganą, ale i uznaniem w głosie. W kąciku bladych ust Kamijo drgnął szarmancki uśmiech*

*na szczęście dla Yoshi'ego, Kamijo był stosunkowo cierpliwą osobą. Na jego nieszczęście, pielęgniarz był wymagający. Zaobserwował zapłonione policzki, przez chwile przeciągając po nich spojrzeniem drapieżnych oczu. Wzrok zatrzymał na kształtnych wargach młodzieńca, by po chwili na powrót wejrzeć mu w oczy*
Nie bądź fałszywie skromnym. Zapewne wielu przyciągają swą niewinnością. Powinieneś wyposażyć się w okulary lub soczewki kontaktowe o mocy, podanej tutaj...
*bladym, smukłym palcem wskazał dwie rubryki - każdą odpowiadającą jednemu z oczu. Nie patrzył przy tym na kartkę. Spozierał na oblicze ucznia*

*wiedział, iż każda istota ma za sobą grzech. Mówiąc o niewinności, miał na myśli czystość seksualną. Ciekaw był, czy ma do czynienia z nieskalanym kwiatem*
Zgłoś się zatem do okulisty, podając te wartości. Soczewki mogą być bezbarwne, lub kolorowe. Radzę zakupienie tych pierwszych, z powodu już przeze mnie podanego.
*sięgnął do archiwum po kartotekę ucznia, by wpisać tam datę przyniesienia dokumentu. Coś dostrzegł*
Nie zrobiłeś bilansu zdrowotnego. Byłeś nieobecny podczas badań. Przeprowadzę je teraz, jeśli pozwolisz.

*skinął dyskretnie głową na znak zadowolenia. Ważnym było dlań utrzymanie rygoru zdrowotnego wśród młodzieży*
Żywię nadzieję, iż dyrektor powitał Cię należycie w gronie uczniów. Jeśli nie, rzec mogę, iż czeka Cię tu serdeczność. Rozbierz się, proszę, do bielizny.
*dla zważenia ciała potrzebne było, by młodzieniec miał jak najmniej ubrań na sobie. Kamijo wstał i odgarnął niesforny lok z oka*

*nie skomentował usposobienia dyrektora w tym względzie. Powzięcie odpowiedzialności w ramach uczniowskiego komfortu widocznie nie należało do świadomości wspomnianego mężczyzny.
Pierwszym badaniem było określenie występowania wad postawy. W tym celu stanął za młodzieńcem. Zimne palce objęły biodro Yoshi'ego, druga dłoń zaś delikatnie pochyliła kręgosłup. Złote loki przy tym musnęły skórę ucznia*

Jeszcze nie.
*rzekł, gdy chłopak się prostował. W badaniu rzecz polegała na tym, by maksymalnie pochylone ciało zobrazowało jakąkolwiek krzywiznę, bądź - w lepszym przypadku - jej brak. Dlatego też stanowczym, acz rozsądnie wyważonym gestem, pochylił go bardziej. Nie zorientował się, że pukle włosów objęły na moment boki ciała młodzieńca. Odsunął się nieco, by przyjrzeć się jego kręgosłupowi. Tym samem miękkie loki podrażniły skórę ucznia*

*był tak przyzwyczajony do swych włosów, że dopiero teraz dostrzegł, iż ich długość podrażniła półnagie ciało. Wyprostował go, skupiając się na tym, co najważniejsze - linii pionowej oraz jej ewentualnej deformacji w płaszczyźnie osiowej*
Twój kręgosłup jest zdrowy, co rzadkie wśród reprezentantów młodego pokolenia. Stań na wadze.

To się chwali, paniczu.
*zrównoważył wagę, by jak najrzetelniej ukazała wynik. Okiem rzucił na jego smukłe ciało damskiej niemalże budowy*
Czterdzieści siedem kilogramów. Lekka niedowaga. Możesz się ubrać.
*obciążył na ułamek sekundy jego biodra wzrokiem jasnych oczu. W duchu przyznał, iż ich krzywizna należy do kuszących*

To niekorzystne - jesteś jeszcze w trakcie rozwoju, choć ukończyłeś magiczne osiemnaście lat. Miej na względzie swoje zdrowie - ciało winno Ci służyć przez całe życie.
*usiadł przy biurku, by wpisać konkretne dane do archiwum. Nie unosząc wzroku, odparł*
Niegdyś mówiono tak do młodych mężczyzn. Wierzę, że odnajdę w Tobie krztę elegancji, nowy uczniu.