- Lulu? - Spojrzał na ptaszka. Zaśmiał się i wyciągnął dłoń do ptaka. Mały usiadł na jego palcu i ćwierkną wesoło.
- Nie ma się czego bać, wie że nic mu nie zrobię. - Sięgnął do stoliczka obok łóżka i wziął krakersa. Rozgniótł go i wysypał na rękę.
- Przychodzi zawsze gdy jest głodny, mały rozrabiaka. - Pogłaskał Lulu po głowie.

- Kwestia doświadczenia i wychowania. - Zaśmiał się cicho. Spojrzał na chłopaka z lekkim uśmiechem, w takich chwilach był rozkoszny.
- Wychowałem się praktycznie ze zwierzętami, więc traktują mnie jak swego... Byczku. - Zaśmiał się wesoło.
- To i tak nic, musiałbyś zobaczyć co się dzieje w lesie, gdy jestem tak.

- Ojj nie o to mi chodziło. - Pogłaskał chłopaka po głowie, miał takie mięciutkie włosy.
- Ja się wychowałem w dziczy, bez rodziców. Jedyny mój opiekun to był dziadek, a jako że byłem bardzo żywym dzieckiem, to wciąż do lasu chodziłem. I tak mam znajomości ze zwierzętami. - Do pokoju frunęło jeszcze kilka ptaszków, które usiadły mu na ręce jedząc zgniecionego krakersa.
- A przebywałeś dużo ze zwierzętami? - Zerknął na chłopaka i sięgnął po kolejnego krakersa z paczki.

- Ohh, rozumiem. - Nie zaprzestając głaskania chłopaka, dał ptaszkom drugą porcje ciastka. Zaśmiał się wesoło gdy dwa małe wróbelki zaplątały się w jego włosy, łaskocząc go przy tym.
- No wy małe potworki.

- Już raz próbowały. - Zaczął delikatnie wyplątywać ptaszki ze swoich włosów, ale nie bardzo mu to wychodziło. Reszta wesołej gromadki, ćwierkaczy zaczęła latać po pokoju, co chwilkę gdzieś siadając.

- To nie dotykaj ich od razu. Nie znają Cię dlatego uciekają. - Oparł się lekko plecami o chłopaka i zamknął oczy. Było mu przyjemnie, gdy Nysir delikatnie wyplątywał ptaki z jego włosów.

- Bo Cię nie znają, nie wiedzą jakie masz zamiary względem nich. - Wymruczał cicho, uśmiechając się spokojnie. Uwolnione ptaszki zaćwierkały i wyleciały z pokoju. Reszta małego zbiorowiska poszła w ich ślady sprawiając ,że w pokoju zrobiło się cicho.

Otworzył oczy i spojrzał na chłopaka. Trącił nosem jego nos i uśmiechnął się lekko.
- Dużo z nimi przebywać. Albo mieć kogoś kogo zwierzęta lubią, by mogła Cię ta osoba, że tak powiem "przedstawić" zwierzętom jako przyjaciela.

- Ale prawdziwie. Tak samo to działa u ludzi. Gdy jest paczka osób, które są przyjaciółmi, to jeśli nowa osoba chce do nich dołączyć, oni muszą ją poznać. - Posmyrał delikatnie nosem, nosek chłopaka.

-Łaa~! - upadł na plecy na łóżko. Zrobił głupią minę, bo nie spodziewał się takiej gwałtownej reakcji i zaśmiał się cicho.
- Ładnie, znaczy jak? - Spojrzał zaciekawiony na chłopaka, leząc sobie spokojnie.

Usiadł i odwrócił się przodem do chłopaka. Siedział chwile w bezruchu a następnie rzucił się na Nysira przewalając go na łóżko. Zaśmiał się, wtulając buzię w szyję chłopaka.
- Ty też ładnie pachniesz.

Zamruczał cicho gdy chłopak objął go za szyję. Uśmiechnął się w myślach, wiedząc jak ta sytuacja wygląda z boku. Przejechał delikatnie nosem po jego szyi, by następnie taką samą drogę zaznaczyć delikatnymi muśnięciami.